ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ

Με μεγάλη μας χαρά και τιμή σας καλωσορίζουμε στο επίσημο ελληνικό site του σημαντικότερου θεσμού βράβευσης της παγκόσμιας φαρμακευτικής βιομηχανίας, Prix Galien, που διεξήχθη για πρώτη φορά στη χώρα μας στις 2 Φεβρουαρίου 2013. Η τελετή απονομής που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τελούσε υπό την Αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας. Τα βραβεία Prix Galien αναγνωρίζουν και επιβραβεύουν εξαιρετικά φαρμακευτικά επιτεύγματα που οδηγούν στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, ή σώζουν ζωές, μέσω της ανάπτυξης καινοτόμων σκευασμάτων και διαγνωστικών εργαλείων. Αποτελούν μια συλλογική προσπάθεια διακεκριμένων επιστημόνων απ’ όλο τον κόσμο να αναδείξουν τα «καλύτερα των καλύτερων» φαρμακευτικά σκευάσματα και γι’ αυτό το λόγο, χαρακτηρίζονται από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα εφάμιλλα των Βραβείων Νόμπελ. Από το 1970 μέχρι σήμερα, τα βραβεία Prix Galien διεξάγονται σε 15 χώρες. Η Ελλάδα αποτέλεσε τη 14η χώρα που εγκαινίασε το συγκεκριμένο θεσμό, ο οποίος πραγματοποιείται στη χώρα μας κάθε δύο χρόνια. Ευχή και επιδίωξή μας είναι η καθιέρωση του σημαντικού αυτού θεσμού να συμβάλλει στην ανάδειξη του σπουδαίου έργου της φαρμακοβιομηχανίας στη χώρα μας, ώστε να συνεχίσει την έρευνα για νέες θεραπείες και τεχνολογίες, που είναι πολύτιμες για μια μακροβιότερη και πιο ποιοτική ζωή.

IMG_1575 Τζένη Περγιαλιώτου
Πρόεδρος Prix Galien Greece

mikro_prix_new

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ PRIX GALIEN

Τα βραβεία Prix Galien επινοήθηκαν στη Γαλλία το 1970 από έναν φαρμακοποιό, τον Roland Mehl. Ο στόχος του ήταν να αναδείξει τις σημαντικές προόδους στη φαρμακευτική έρευνα και καινοτομία. Πριν τη δημιουργία των βραβείων Prix Galien, το πεδίο αυτό της έρευνας παρέμενε σε μεγάλο βαθμό παραγνωρισμένο. Έτσι, συστήθηκε μια έγκριτη επιτροπή από κλινικούς ιατρούς, φαρμακολόγους, γενετιστές και φαρμακοποιούς. Κάθε χρόνο, τα βραβεία αποτελούν μια ευκαιρία να δοθούν τα εύσημα στα πιο σημαντικά φαρμακευτικά και ιατροτεχνολογικά  προϊόντα που εισήχθησαν στην αγορά καθώς και στην αναγνώριση της καλύτερης ερευνητικής ομάδας στο χώρο της υγείας. Από τη σύσταση τους, τα βραβεία Prix Galien, έχουν εξελιχθεί στον πιο σημαντικό θεσμό της παγκόσμιας φαρμακευτικής έρευνας και καινοτομίας και έχει κατορθώσει να φέρει κοντά την Πολιτεία, την κοινωνία, τους λειτουργούς υγείας και την φαρμακευτική βιομηχανία, οι οποίοι μοιράζονται τον ίδιο κοινό στόχο: την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Γι’ αυτό το λόγο, τα βραβεία Prix Galien, θεωρούνται εφάμιλλα με τα βραβεία «Νόμπελ» και αποτελούν την υψηλότερη διάκριση στην φαρμακευτική έρευνα και καινοτομία.

H σπουδαιότητα των βραβείων Prix Galien στη Γαλλία οδήγησε σε ανάλογες πρωτοβουλίες και σε άλλες χώρες. Τα πρώτα κράτη που δημιούργησαν τα δικά τους βραβεία Prix Galien ήταν το 1982 το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, ακολούθησε η Γερμανία το 1984 και η Ολλανδία το 1985. Το 1988 το Ηνωμένο Βασίλειο θέσπισε τα δικά του βραβεία Prix Galien, ακολούθησε η Ιταλία το 1989, η Ισπανία το 1990, η Πορτογαλία το 1992, ο Καναδάς το 1993, η Ελβετία το 2001 και το 2007 οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Το 2012 θέσπισαν βραβεία Prix Galien η Πολωνία, η Τουρκία, το Ισραήλ και Νότιος Αφρική, ενώ το 2013 προστέθηκαν στη λίστα η Ελλάδα, η Ρωσία και το Μαρόκο. Το 2015 διεξήχθησαν για πρώτη φορά τα Prix Galien στη Βραζιλία ενώ σύντομα αναμένεται να ενταχθεί στη λίστα με τις διοργανώτριες χώρες και η Κίνα.

ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΒΡΑΒΕΙΟ PRIX GALIEN

Επιπλέον, ένα Ευρωπαϊκό βραβείο Prix Galien θεσπίστηκε το 1990 στο Παρίσι για να επιβραβεύσει έναν από τους νικητές του εθνικού βραβείου Galien των προηγούμενων δύο ετών. Το ίδιο βραβείο θεσπίστηκε στις Βρυξέλλες το 1992 και στο Βερολίνο το 1994. Μετά την θέσπιση του βραβείου στον Καναδά, το Ευρωπαικό βραβείο Prix Galien μετονομάσθηκε σε Διεθνές βραβείο Prix Galien το 1996 στο Λονδίνο. Η 30η απονομή του Γαλλικού βραβείου Prix Galien και η 5η απονομή του διεθνούς βραβείου διεξήχθησαν στην UNESCO στις 10 Φεβρουαρίου 1999. Γι αυτήν την απονομή, προσκάλεσαν μια έγκριτη επίτιμη επιτροπή, συμπεριλαμβανομένων και τεσσάρων κατόχων βραβείων Nόμπελ. Το Μόντρεαλ διοργάνωσε το Διεθνές βραβείο για το 2000, η Μαδρίτη το 2002, η Λισσαβώνα το 2004 και η Ζυρίχη το 2006. Η 10η επέτειος του Διεθνούς βραβείου Prix Galien διοργανώθηκε στο Βερολίνο τον Οκτώβριο του 2008, ενώ στις 28 Σεπτεμβρίου του 2010 η τελετή πραγματοποιήθηκε στην Νέα Υόρκη.

Η Λυών, της Γαλλίας διοργάνωσε το Διεθνές βραβείο Prix Galien το 2012. Οι νικητές των Prix Galien Greece,  για πρώτη φορά συμμετείχαν στα Διεθνή Prιx Galien το Δεκέμβριο του 2014 στο Μονακό.

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΑΛΗΝΟΣ;

Ο Γαληνός γεννήθηκε το 129 μ.Χ. στην Πέργαμο. Ήταν ο δεύτερος σπουδαιότερος ιατρός της Αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη και ο τελευταίος χρονικά από όλους τους σημαντικούς ιατρούς του ελληνορωμαϊκού κόσμου. Θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης ιατρικής και φαρμακολογίας. Aνατόμος, φυσιολόγος, κλινικός ιατρός και ερευνητής, το έργο του αποτέλεσε τη βάση για το βιολογικό του δόγμα, το «Γαληνισμό», το οποίο επεκράτησε στην ευρωπαϊκή ιατρική επί δεκατέσσερις αιώνες, έως και την Αναγέννηση. Σπούδασε στη Σμύρνη, στην Κόρινθο και στην Αλεξάνδρεια, τα τρία καλύτερα κέντρα ιατρικής του αρχαίου πολιτισμού. Δεν υπάρχει σχεδόν ιατρικός κλάδος που να μην απασχόλησε τον Γαληνό. Οι εμπεριστατωμένες μελέτες του αναφέρονται στην ανατομική, τη φυσιολογία, τη χειρουργική, την οφθαλμολογία, τη μαιευτική, την παθολογία, τη θεραπευτική, την υγιεινή και τη φαρμακολογία. Τα πολυσύνθετα φαρμακευτικά σκευάσματα, που ο ίδιος παρασκεύαζε είναι γνωστά στη βιβλιογραφία ως «γαληνικά» και η αντίστοιχη φαρμακοτεχνία ονομάζεται «γαληνική φαρμακευτική».

Ο Γαληνός ήταν ιατρός και ακόλουθος του Ασκληπιού από την Πέργαμο με εκτενείς ανατομικές και χειρουργικές γνώσεις, ο οποίος ταξίδεψε και δίδαξε σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ώσπου εγκαταστάθηκε στη Ρώμη. Σύμφωνα δε με τον θρύλο, ο Γαληνός είχε δει στον ύπνο του τον Ασκληπιό και αυτό το όνειρο τον ενέπνευσε και τον καθοδήγησε για το υπόλοιπο της ζωή του. Όταν έγινε 17 ετών, ο Γαληνός εργάσθηκε ως ιατρός στο κέντρο εκπαίδευσης μονομάχων. Ο Μάρκος Αυρήλιος του ζήτησε να έρθει στη Ρώμη όταν ήταν 37 ετών και ενώ ζούσε στην Ακύλα. Στη Ρώμη, η φήμη του σαν θεραπευτής, δάσκαλος, ερευνητής και συγγραφέας εξαπλώθηκε.

Ο Γαληνός συστηματοποίησε μία εκλογικευμένη ιατρική πρακτική που πατούσε στην κληρονομιά του Ιπποκράτη, έδινε έμφαση στη φλεβοτομή ως καθολική θεραπευτική μέθοδο και εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη τη Μεσόγειο, υποσκελίζοντας κάθε άλλο ιατρικό σύστημα. Οι απόψεις του στην λειτουργία του ανθρωπίνου σώματος ήταν τόσο αποδεκτές που έγινε ο προσωπικός ιατρός του νεαρού Κόμοδου, του διαδόχου του αυτοκράτορα. Ίσως η σπουδαιότερη συμβολή του όμως είναι ότι, από κοινού με τον Πλίνιο τον πρεσβύτερο και τον Κλαύδιο Πτολεμαίο, συγκέντρωσαν, συστηματοποίησαν και κωδικοποίησαν σε κοινή γλώσσα, και βεβαίως ο καθένας τους στους τομείς της ειδίκευσης του, τη συσσωρευμένη φιλοσοφική γνώση του μεσογειακού κόσμου των προηγούμενων επτά αιώνων.

Ο Γαληνός πέθανε το 199 μ.Χ. Κατά την διάρκεια του μακρόχρονης και διαπρεπούς ζωής του, έγραψε πάνω από 500 μελέτες από τις οποίες σώζονται περί τις εκατό, που προώθησαν σημαντικά την ιατρική επιστήμη.

ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ

Το μετάλλιο που προσφέρεται στους νικητές των Βραβείων Prix Galien σχεδιάσθηκε από τον Albert de Jaeger (1908-1992), νικητή του Πρώτου Μεγάλου Βραβείου Αρχιτεκτονικής της Ρώμης. Ο de Jaeger σχεδίασε μετάλλια για σημαίνουσες προσωπικότητες όπως τον Πάπα Πίο ΧΙΙ (στη Βίλα Medicis, το 1937) και το Πάπα Ιωάννη-Παύλο Ι, για τούς Προέδρους Dwight D. Eisenhower και John F. Kennedy, διακεκριμένους στρατιωτικούς ηγέτες όπως ο στρατάρχης Marshals Leclerc, Koenig, Montgomery, Marshall και Joukov, για το Ινστιτούτο Weizmann, όπως και για πολυάριθμούς καλλιτέχνες, ανθρώπους των γραμμάτων και για άλλες σημαντικές προσωπικότητες όπως του Sacha Guitry, Marcel Proust, Henri de Montherlant, Paul Harris, για νικητές βραβείων Nόμπελ, για την αυτοκράτειρα της Περσίας Farah Diba, την πριγκίπισσα Grace του Μονακό και άλλους. Ο de Jaeger είναι επίσης ο αρχιτέκτων διαφόρων εξαιρετικών μνημείων στην Γαλλία και σε όλο τον κόσμο.

“Το διπλής όψης χρυσό μετάλλιο των νικητών των βραβείων Prix Galien, έχει καθιερωθεί ως σύμβολο τελειότητας της παγκόσμιας ιατρικής έρευνας”